In 1902, a monumental burial complex was uncovered on Sir John Grey Hill's estate on Mt. Scopus. Gladys Dickson, daughter of the British consul, and the archaeologist R. Macalister investigated the site and identified it as Jewish burial caves from the Second Temple period. The complex, skillfully hewn out of soft limestone, is one if the most elaborate found in Jerusalem. It comprises an entrance courtyard and five burial chambers, each containing several kokhim (loculi), as well as a monumental facade an entrance flanked by two short walls hewn into the rock and two square pilasters in the center. A carved stone lintel was probably placed on top of the pilasters. Seven stone ossuaries were found in the burial complex, including one bearing a Greek and Hebrew inscription with the name "Nicanor." In 1903, the French scholar C. Clermont-Ganneau suggested identifying this name with Nicanor of Alexandria, mentioned in the Mishnah (Middot 1, 4) and other sources, as the person who donated the copper doors of the eastern gate of the Jerusalem Temple. In 1928-29, Prof. E. L. Sukenik of the Hebrew University conducted excavations at the site. In the 1930s, M. Ussishkin, director of the Jewish National Fund (UNF), initiated a plan to build a "Pantheon for the Nation's Leaders" at the site. M. Ussishkin and L. Pinsker, two early Zionist leaders, are buried in Hall II of the burial complex.
בשנת 1902 נתגלתה מערכת קברים מסועפת בתחום אחוזתו של סר ג'ון גריי היל בהר הצופים. בת הקונסול הבריטי, גלדיס דיקסון, והארכאולוג ר' מקליסטר בדקו את המערות במקום וזיהו אותן כקברי יהודים מימי הבית השני. מערכת הקברים, מן המורכבות שנתגלו בירושלים, חצובה במיומנות רבה בסלע קירטון רך. היא כוללת חצר כניסה וחמישה אולמות קבורה ובהם כוכים, וכן חזית מפוארת: פתח מבוא בעל שני קירות צדדיים קצרים חצובים בסלע ושתי אומנות מרובעות במרכזו. מעל האומנות הוצב, ככל הנראה, משקוף מגולף. בתוך מערכת הקברים נתגלו שבע תיבות עשויות אבן לליקוט עצמות הנפטרים (גלוסקמות). אחת מהן נושאת כתובת ביוונית ובעברית ובה מוזכר השם "ניקנור". בשנת 1903 הציע החוקר הצרפתי ש' קלרמון-גאנו לזהות את הכתובת עם ניקנור מאלכסנדריה המוזכר במשנה (מידות א, ד) ובמקורות אחרים כמי שתרם את דלתות הנחושת לשער המזרחי של בית המקדש. בשנים 1928–1929 ניהל פרופ' א"ל סוקניק חפירות במקום מטעם האוניברסיטה העברית. בשנות השלושים של אותה מאה הגה יו"ר קרן קיימת לישראל, מ' אוסישקין, את הרעיון להקים במקום "פנתיאון לגדולי האומה". באולם וו של המערכה קבורים המנהיגים הציוניים מ' אוסישקין וי"ל פינסקר.
في عام ۱۹۰۲ عثر على مجموعة مدافن متفرعة في منطقة عربة السير جون جرى هيل على جبل المشارف قامت ابنة القنصل البريطاني, غليديس ديكسون, وعالم الاثار ر. مكاليستر بفحص الكهوف في هذا المكان واستنتجوا بأنها قبور لليهود وترجع الى ايام الهيكل الثاني, قبل ألفي سنة. حفرت مجموعة المدافن هذه, والتي تعتبر من القبور المعقدة التي وجدت بالقدس, بمهارة كبيرة بصخور الكيرتون الرخو احتوت القبور على ساحة مدخل وخمس قاعات دفن بها طاقات, وايضا واجهة فخمة: مدخل أولي ذو حائطين جانبيين قصيرين محفورين بالصخر وقاعتين مربعتي الشكل في الوسط. فوق دعامات المدخل وضع الساكف المنقوش داخل مجموعة القبور وجدت سبع صناديق حجرية لتجميع عظام الموتى (جلوسكيمات). يحمل احدها كتابة يونانية وعبرية ذكر بها اسم «نيكانور» عام ۱۹۰۳ اقترح الباحث الفرنسي ش.. كليرمان جانو بربط هذه الكتابة بنيكانور الاسكندراني الذي ذكر في كتاب المشناه (ميدوت أو دا وبمصادر اخرى والذي تبرع بالبوابات النحاسية للباب الشرقي للهيكل بين الاعوام ۱۹۲۸ - ۱۹۲۹ ترأس البروفيسور آ.ل. سوكنيك التنقيبات الاثرية في المكان من قبل الجامعة العبرية في سنوات الثلاثين من ذلك القرن بادر رئيس الصندوق القومي اليهودي, م. او سيشكين بفكرة اقامة مقبرة لكبار شخصيات الامة اليهودية .. في القاعة رقم 1 في مجموعة المدافن بين القادة الصهاينة م اوشيسكين ويل. بينسكير
The "Pantheon" of the Nation's Leaders in the Nicanor Tomb.